Zmęczony burz szaleństwem

Zmęczony burz szaleństwem jak statek pijany

Już niczego nie pragnę, jeno wielkiej ciszy
I kogoś kto zrozumie mój żal nienazwany
Kogoś kto mą bezsłowną tęsknotę usłyszy

Kogoś kto jasną duszą życie mi przepoi
Iż bym w spokoju bożym wypoczął po męce
Kogoś kto rozszalałe serce uspokoi
Kładąc na moje oczy miłosierne ręce

Idę po szczęście, po ciszę - do kogo? Którędy?
Jak ślepiec zwyczajnie przed siebie
I wiem że zawsze trafię, którą pójdę drogą
Bo wszystkie drogi prowadzą do Ciebie

Bo wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
Wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
Idę po szczęście, po ciszę - do kogo?
Bo wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
Wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
I wiem że zawszę trafię, którą pójdę drogą

Bo wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
Wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
Idę jak ślepiec zwyczajnie przed siebie
Bo wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie
Wszystkie drogi moje prowadzą do Ciebie

Wszystkie drogi moje do Ciebie
(Wszystkie drogi moje)
Wszystkie drogi moje do Ciebie
(Prowadzą do Ciebie)

autor: Julian Tuwim
kompozytor: Stan Borys

Pole nie może być puste

Trwa wysyłanie komentarza...